Zabawy jarzynowe

Poniżej nasze zajęcia z warzywami. Może kogoś natchną...

1. Spacery po ogrodzie i wyszukiwanie warzyw: "Gdzie rośnie... koper, buraki, seler?!". U nas jest dwójka Młodzieży, wiec był wyścig, kto pierwszy pokaże.

2. Fotografowanie jarzyn. Przy okazji zapoznałam Hanię z funkcją "makro" w aparacie fotograficznym. Jej zdjęcia wyglądają mniej więcej tak (stopy jako nieodzowny fragment obrazka:)

3. Własnoręczne wyrywanie z gleby, zrywanie z krzaków itd. Czasem trzeba sobie pomóc łopatą...

4. Krojenie i ścieranie na tarce zebranych jarzyn (mama wstępnie przygotowała do obróbki i umyła), podjadanie przy okazji.

5. Konsumpcja potrawy wykonanej z zebranych i pokrojonych warzyw. U nas drobno posiekane jarzyny udusiłam odrobinę podlewając (olejem i) wodą oraz soląc. A potem ten farsz włożyłam do gotowego ciasta francuskiego. I wyszedł podwieczorek na słono. Fajny!

6. A gdy zdjęć warzyw narobi się dużo, Dziecko siada przed komputerem i odgaduje nazwy warzyw. I właśnie to zamierzam zrobić z Jurkiem po opublikowaniu tego posta, a obrazki będą poniższe. Szanowni Czytelnicy mogą to zaproponować własnemu Małolatowi, zwłaszcza, gdy znowu z powodu horrendalnej temperatury/deszczu nie da się wyjść z domu.

A tego Jurek jeszcze nie rozpozna - zobaczę, jak Hania...

Pamiętam, że gdy uczyłam jeszcze przyrody w szkole, pokazałam Uczniom slajdy z obrazkami warzyw. Właściwie chodziło o jarzyny rzadko uprawiane, żeby im trochę poszerzyć temat. Ale pokazałam wszystkie obrazki, jak leci, również te "łatwe". Był tam między innymi seler, z tym, że z korzeniami i nacią, taki, jak na zdjęciu powyżej, tylko bardziej czysty. No i miejskie dzieciaki nie wiedziały co to jest. Była to piąta klasa. Po prostu widują na co dzień selera w sklepie obranego z liści i korzeni. I to jeszcze są zapewne te wielkie selery, lekko pozieleniałe i wyczyszczone na amen. Pocieszam się, że gdyby powąchali to może by rozpoznali, a z samym obrazkiem  mieli trudniej, ale i tak byłam przygnębiona faktem, że mają z tym problem. A ja im chciałam jarmuż pokazywać...

A zatem:
7. Rozpoznawanie warzyw organoleptyczne. Najpierw z zamkniętymi oczami - dotykiem, węchem, a potem, po pokrojeniu i umyciu jeszcze raz bezwzrokowo - zmysłem smaku.

To samo można oczywiście zrobić w wersji owocowej. Mam dylemat z tym, gdzie zaliczyć dynię. Właściwie zjadamy jej owoc, a więc do owoców... A rabarbar, któremu konsumujemy ogonek liściowy? Sprawa jest grząska...