Drzewoterapia

Podczas wakacyjnego wyjazdu trafiliśmy na tablicę edukacyjną wystawioną pod lasem dla przechodniów. A tam pisali o drzewoterapii. Długo mijaliśmy samochodem tę tablicę nie mając okazji bliżej zapoznać się z jej treścią. Wreszcie zniecierpliwiony Ojciec Rodu dał mi i dziatwie klarowny wykład, co też może być napisane na tej tablicy. Mianowicie to:

Drzewa mają moc uzdrawiania.
Aby trochę się podleczyć należy:
- znaleźć ładne drzewo
- oczyścić okolice z kamieni i mrówek (mrówkoterapia nie służy nikomu - i tu się z nim nie zgadzam, ale to nie miejsce na dyskusję:), pozbyć się żywicy, żeby nie pozostać przy drzewie dłużej niż sobie życzymy
- przytulić się do drzewa całym ciałem (klatką piersiową  nogami) i tak sobie postać

 

A gdy ktoś ma nadwyrężony kręgosłup musi poszukać lekko pochyłego drzewa i oprzeć się o nie plecami. I tak pozostać.

Drzewoterapia przydaje się zwłaszcza tym wielodzietnym, steranym życiem i padającym na nos:

Prosta instrukcja, prawda?

Trochę popraktykowaliśmy w drodze na plażę i z plaży, ale bez przesadnego zapału, ze względu na wszechobecną mrówkoterapię, która nasilała się, gdy zatrzymywaliśmy się w czasie spaceru.

Dla porządku wklejam zdjęcie tablicy edukacyjnej, do której w końcu dotarliśmy, żeby się dokształcić u bardziej wiarygodnego źródła:

A ileż można wyczytać w Internecie o drzewoterapii! Poszukajcie sobie sami, bo już nie wiem, który link byłby tu najbardziej adekwatny. Dość powiedzieć, że podobno każdy gatunek drzewa działa inaczej.

Z tego wszystkiego najlepszy wydaje mi się spacer po lesie. Zwłaszcza, gdy przy okazji można się oddać grzyboterapii.